Tek Yol KPSS Değildir

Uzunca bir aradan sonra, hayat koşturmacasının tam ortasından tekrar yazma vakti geldi dostlarım. Günümüzde yüzlerce farklı üniversite onlarca farklı sosyal hizmet (sosyal hizmetler) fakülte, yüksekokul aklınıza hangi türden ne şekilde bir isim gelirse gelsin ihtiyacın çok üzerinde mezun veriyor. İhtiyacın çok üzerinde ve ”vasıfsız” olarak adlandırılabilecek türden açılan bölümler prestijini de yitirmiş durumda. Kendim de bir vakıf üniversitesi mezunu olarak eğitim-öğretim hayatımın en güzel 4 yılını burada yaşadığımı söylemek isterim. Her vakıf üniversitesi veya okul için her arkadaşımızın aynı yorumu yapmayacağını bilerek yazılanları okumanızda yarar var.

İlk olarak, kesinlikle sadece üniversite mezunu olabilmek için tercih yapmayın. İstediğiniz bölüm her ne olursa olsun mezun olduktan sonra iş imkanlarını değerlendirin. Kendi tercih sürecimden ve sosyal hizmet ile tanışmamdan örnek vermek gerekirse; tipik bir lise son sınıf öğrencisi olarak hedefim az çok belli bir şekilde sınava girdim. Sınav sonuçları ve tercih dönemi geldiğinde rehberlik öğretmenim, ”sosyal hizmet bölümünün iş imkanları çok fazla KPSS sınavından 70 alıp atanıyorsun, memur oluyorsun” demişti. Sosyal hizmet bölümü mezunlarının ne iş yaptığına dair ne benim ne de öğretmenimin yeterli bilgisi yoktu. Sadece iş bulabilmek ve memur olabilmek için büyük bir hayat planı yapılabilir miydi diye düşünmeye başladım. Nihayetinde tercihim son güne kaldı. Sosyal hizmet mesleğine dair meslek elemanlarıyla görüşmelerim ve çeşitli okumalarım sayesinde psikoloji bölümünden daha fazla bana hitap ettiğini düşünerek sosyal hizmet bölümünü tercih ettim. Nitekim bu kararı verme sebebim kesinlikle KPSS puanım 70 olsun atanayım memur olayım değildi. Elbette herkesin hayatını devam ettirebilmesi için belirli bir kazanca ihtiyacı var ancak sabah 09.00 akşam 17.00 arası monotonlaşan yığınlarca dosya ile uğraşmaya çalışırken müracaatçılarına ne yazık ki istese dahi yeteri kadar zaman ayıramayan bir sosyal hizmet uzmanı olmak istememiştim. Sosyal hizmet bölümünü tercih ederken de mezun olurken de bu düşünce kafamda yoktu. Daha farklı olmak, daha fazla insana dokunabilmek yığınla dosya önümde durmadan daha fazla insanın hayatına dokunabilmek istiyordum. Ülkemizde ne yazık ki bu konfor alanına herkes sahip değil. Bu yüzden ülke şartlarını da gözardı etmemek gerekiyor. Bu yüzden KPSS çalışmak istemeyen veya KPSS hayatımın sonu değil özel sektör ve gelişen Dünya’da kendime farklı bir yer bulmak istiyorum diyen her bireye naçizane tavsiyem şunlardır:

1. Kendinize ve potansiyelinize inanın. (Her şeyin başı inanmaktır.)
2. Potansiyelinizi gerçekleştirebilmek için çabalayın.
3. Çalışmak istediğiniz alanı kafanızda netleştirin.
4. Alanınıza yönelik çalışmalara ve kurslara katılın. (Katılım belgesi vermek için açılan sadece cüzdanınızın eğitime dahil edildiği kurslar bu gruba dahil değildir.)
5. Üniversitelerin SEM bölümlerinde açılan alanınıza yönelik eğitimleri takip edin.
6. Dijital olun. (Günümüzde tüm Dünya dijitalleşmeye kucak açtı. Siz de zamanı takip edin. Dijital olun. Online seminerlere katılın.)
7. Ülke çok kötü, bölüm çok kötü şeklinde söylemler geliştirmeyin. Bu söylemleri geliştirmek sizde sadece umutsuzluğunuzu daha da derinleştirecek bir paradoksa neden olacaktır.
8. Yabancı dil öğrenin. (Mümkünse Arapça, İngilizce ve Almanca)
9. Kitap okumayı kesinlikle bırakmayın. (Kitap okuyarak kendinizi daha iyi ifade edebilirsiniz. Unutmayın her şeyin başı iletişimdir.)

Üst kısımda bahsettiklerim mezun olmadan ve mezun olduktan sonra kendimi geliştirebilmek adına uygulamaya çalıştığım bazı trick noktalardı. Elbette bu noktalar çoğaltılabilir. Hiçbir zaman devlet bünyesinde çalışabileceğime inanmıyordum nitekim şu an bir sivil toplum kuruluşunda sosyal hizmet uzmanı olarak çalışmaktayım.

Olmak istediğinize inanın. Tek yolun KPSS olmadığını bizzat kendiniz de göreceksiniz.